De Buren
Als er woningen moeten worden geïsoleerd, of er moeten voorzetramen worden gemaakt; waarom zou je daar een groot bedrijf voor inhuren als je ook een handige buurman hebt die dat kan? Omdenken, dat is een van de vele talenten van Joost Krop (oprichter en directeur van Buurtwerkplaats De Buren).
De Buurtwerkplaats is wat Joost een ‘wijkonderneming’ noemt. Een lokaal bedrijf dat zich richt op de wijkeconomie. ‘Je moet het zo zien’, vertelt hij, ‘Als de gemeente een aannemer uit Groningen inhuurt om hier een pergola te bouwen, dan vloeit dat geld weg uit de wijk. Terwijl je er ook lokaal iemand mee aan het werk zou kunnen zetten.’ Economische activiteiten gaan niet alleen om een product of een dienst tegen de laagste kosten inkopen, daarvan is Joost overtuigd: ‘Het wórdt ook iets van de wijk, als mensen er zelf aan meegewerkt hebben.
Gluurmuur
Neem nou de vogelkijkwand: een stel onverschrokken ijsvogels had midden in een woonwijk een nestje gebouwd in een omgevallen boom. Vlak naast het fietspad. Om het broedende stelletje wat rust te geven, moest een wand naast het fietspad worden neergezet. Met kijkgaten erin, zodat de liefhebber de ijsvogels kon bekijken. Joost: ‘Die vogelkijkwand is door mensen van de buurtwerkplaats gemaakt. Elke keer als zij er langs fietsen, kijken ze meteen of er niets kapot is. Of ze repareren het meteen. Die gluurmuur is echt van ons geworden.’
Buurtwerkplaats De Buren heeft verschillende onderdelen: er is een klussendienst met vrijwilligers die bijvoorbeeld gordijnrails ophangen bij armere bewoners. ‘Burenbuiten’ doet allerlei activiteiten in de buitenruimte en ‘DeBurenWerkt’ zorgt dat mensen met afstand tot de arbeidsmarkt weer aan de slag kunnen. Joost is als een van de weinigen in dienst bij de stichting, samen met collega Natascha die afvalcoach is.
‘Wij willen de overgang aangrijpen voor een veel bredere aanpak om de wijk toekomstbestendig te maken’
Concurrentie
Voor onze activiteiten vragen we meestal subsidie aan, maar dat is eigenlijk niet hoe ik het voor ogen heb’, vertelt Joost. ‘Als een van onze mensen een geveltuin aanlegt, zou dat niet betaald moeten worden vanuit het sociale domein, maar vanuit de groenvoorziening.’ Het lastige is echter dat De Buren dan gaan concurreren met ‘gewone bedrijven’ en dat ze het dan ineens tegen de laagste kosten moeten doen. ‘In de werkplaats maken wij bijvoorbeeld super voorzetramen van sloophout en isolerende folie. Die helpen prima tegen de kou. Het scheelt je zo 25% op je energierekening.’ Maar het is zoeken naar je positie als buurtonderneming: voorzetramen maken voor je buren versterkt de cohesie. Maar dát aspect wordt niet meegewogen in je offerte. Joost: ‘Waar ik naartoe wil is dat we subsidie blijven krijgen voor de participatietrajecten die we doen, maar dat we de andere werkzaamheden, zoals de energiehulp, zelfstandig laten draaien.’
Met al zijn energie – en de energie van de vele Schiedamse buren – heeft Joost zich inmiddels een positie verworven en dwingt hij respect af bij de ‘beheerder buitenruimte’ van de gemeente. Soms worden er al klussen aan De Buren uitbesteed. Dát is de richting die Joost op wil. ‘Ik heb hier mensen die van alles kunnen: lassen, timmeren, wat niet allemaal. Wij geven echt wat terug aan de buurt.’
Wat doet de provincie?
1. We stimuleren inclusiviteit in alle projecten die we subsidiëren. 2. We faciliteren de samenwerking tussen gemeenten en lokale initiatieven. 3. We ondersteunen de opstartfase van lokale energie initiatieven om tot energiebesparingsprojecten te komen 4. We werken aan de randvoorwaarden voor een eerlijke energietransitie. 5. Bekijk hier onze subsidieregelingen.